دلنوشته های مهدوی
سلام بر وارث انبیاء الهی
.
سلام بر تو ای نور بیپایان، ای امید خفته در دلهای منتظر،
هر روز که از خواب برمیخیزیم، نامت بر لب داریم،
و دلهایمان در سکوت شبهای بیپایان، تو را میخواند.
ای صاحب زمان، غایب عزیز،
دلهای ما پر از سوال و انتظار است،
پر از دلتنگی برای روزی که عدالت و مهر در جهان جاری شود،
پر از اشکهای بیصدا برای دردهایی که طاقتمان را آزرده است.
اما در همین انتظار، تو را حس میکنیم؛
در بوی باران، در نسیم صبحگاهی، در نور مهتاب،
در هر لبخند کوچکی که از مهربانی یک انسان دیده میشود.
تو همیشه هستی، حتی اگر دیده نشوی،
و دلهای منتظر تو، با هر تپش، به سوی تو پر میکشند.
ای امام مهربان، بیا و دلهای شکسته ما را آرام کن،
بیا و ناامیدیهای ما را با نور حضورت روشن ساز.
یادمان بده که حتی در فاصله و انتظار، زندگی معنا دارد،
و هر لحظهی انتظار، فرصتی است برای نزدیکتر شدن به تو و نور جاودانت.
ای نجاتبخش، در کوچههای خالی دلمان،
در سکوت اشکهایمان، در دعاهای بیصدا و شبهای بیخواب،
تو را صدا میکنیم، با هر نفس و هر تپش قلب،
و میدانیم که روزی خواهد آمد، روزی که جهان پر از عدالت، عشق و مهر خواهد شد،
و ما، در کنار تو، در نور جاودان تو، آرام خواهیم گرفت.
امام زمان، تو امید زندهی ما هستی،
تو چراغی که در تاریکی روشن است،
و ما، منتظران صادق، هر روز و هر شب،
با عشقی بیپایان، به سوی تو دل میبندیم،
تا آن روز که جهان، با نور تو، خانهی واقعی آرامش شود… 🌿✨
هایده نجفی ارشد فلسفه