یوسف زهرا س

*به نام خالق بخشنده بخشایشگر*

.
قصیده ای به بلندای عباس علیه السلام
.
سلام بر ظهر الولایه ( یعنی کمر و پشتوانه ولایت)
سلام بر تو که نامت آیه ه­ای­ست برای معنی سوره ایثار که از حرمت اسمت، درهای آسمان گشوده خواهدشد.
سلام بر تو ای چراغ خانه اهل بیت(علیهم السلام) در شب­های بی­ پناهی تاریخ “
ای کهکشان سوخته! سوسوی ستاره ها
سلام ای ماه بنی­ هاشم! چه باشکوه‌ فرشتگان بر قداست دست­هایت هلهله می کنند!”

خداوند ابتدا تو را آفرید و سپس ماه را شبیه تو… .تو ماه بنی‌هاشمی که دختر خورشید
همان اول پذیرفته بود مادری‌ات را..

دست‌های تو از همان آغاز تولد، رنگ و بوی ذوالفقار داشتند.
سلام بر تو ، زلالی زمزم، صفای مروه، عطش اسماعیل و جهاد نفس در رمی جمرات که بی­ عشق تو کعبه دل مان، حاجی ندارد آقا..
.
درهای بهشت را دستان تو بر روی ما خواهند گشود. از روزی که تو آمده‌اى، دیگر هیچ چشمی زیبایی ماه آسمان را باور ندارد.

سلام یا باب­الحوائج! امروز که آفتاب میلاد تو، آفتابگردان جان­ها را به سمت تو مایل کرده است، ما را دریاب!
قصیده‌ای به بلندای عباس، تنها در دامن زنی که غزل‌سرای بی‌بدیل عرب بود، می‌توانست سروده شود
تو زیباترین منظره بردباری هستی که می­توان از پنجره ایمان به آن نظر کرد
“
آقا جان از دریای ببکران مهربانیت نمی ما را بس!..
عطش تو، نماد زنده نگه داشتن تشنگی به ذات الهی بود و حال اینکه این عطش، با اقتدا به عباس ممکن می­شود.

درود خدا بر تو ای آن که از ابتدا، فراتِ چشم­هایت در کنار دشت کربلای پیشانی تو، به تیر عشق حسین علیه السلام نشسته بود!

روزی که متولد شدى، دست‌هایت زودتر به دنیا آمدند. دست‌هایت که تاریخ را ساخته‌اند…
.
خدا اول دست‌هایت را آفرید…وآنگاه تمام افلاک در برابر دست‌هایت به سجده افتادند. تمام فرشتگان بر دست‌هایت بوسه زدند …» و خدا تو را آفرید، برای آن دست‌های بی‌بدیل … دست‌های معجزه‌گر… .

امشب، چلچله­ هایی از نور در خانه علی ع، بشارت حلول ماه قبیله را می­دهند؛ مژده طلوع مشک شکسته و دوبال برای پرواز…
چون نسیم اذان و اقامه بر روان پاک و سپید تو فرو نشست، پدر بزرگوارت علی(ع) با واژه­ای مهرآفرین نام تو را «عباس»؛ نهاد یعنی شیر بیشه شجاعت و قهرمان میدان نبرد..

ای اسوه پایمردی، مفهوم هم­دردی، تقوای پنهانی و سلوکی عرفانی­.
ای وسیع نجیب، برای لب­ های ترک­ خورده بی­ آبت، همچون ترنم بارانِ مهربانی می­رسی و گلوی تیرخورده­ ات، پنجره­ ای است به سمت ابدیت. خیمه­ ای را که در قلب­ های ما به پا کرده­ ای با گرمی نگاهت آن­قدر آفتاب­ زده کن تا خواب­ زدگی را از وجودمان برهانی.

میدانم آقا جان!… برای عباس شدن، باید از دریچه چشمان حسین(ع)، جهان را به نظاره نشست..و.آن­گاه که دسته گل زخم در گلویت می­شکفد، عطر هزار صلوات، با ذکر نام تو در مشام جان می­ نشیند، ،

درود خدا بر تو بزرگ علم­دار کربلا، نگین درخشان عاشورا، لطافت و استقامت، ای عباس(ع)!
.
میلاد با سعادت اباالفضل(ع)، ماهتاب شب­های غریبی حسین(ع) و اسوه باشکوه جانبازی بر قلب نازنین آقا امام زمان عجل الله تعالی و تمامی شیعیان جهان مبارک باد!
.
هایده نجفی ارشد فلسفه
🌺💝💗🌺💝💗🌺💝💗🌺💝💗🌺💝💗