شعر محرم
?قصیده ای به بلندای حسین ع ?
?باز ناله باز ماتم می نشنید گوشه دل
گاه غمگین مثل غصه گاه این دل ریش ریشه
?می نشیند داغ این غم توی سینه هر دمادم
می نوازد گوش دل را با غم سلطان عالم
?باز خیمه باز پرچم باز اشک از گوشه چشم
باز نوحه باز ماتم از غم سرو دلاور
?با دو چشم اشکبارم باصبوری می نویسم
با دل بی تابِ زینب از کجا باید نویسم؟
?می زند سیلی به گونه هر دمادم اشک های ریز ریزم
می چکد بر روی کاغذ خون سرخ رنگ رنگش
?خیمه اش کو؟ محملش کو؟ آن دل پروانه اش کو؟
کو برادر ؟ کو دلاور؟ او سوار برشتر الله اکبر
?روزهای بی برادر یاد آن سرو دلاور
روزهای کودکی کو در کنار شیرِ حیدر
?پس چشد آخر کجا رفت؟ خاطرات تلخ امروز
کودک خوشحال حیدر گشته در اشغال ِ دشمن
?کودکانه، پر بهانه، دختری گریان و نالان
گوشواره، پاره پاره حنجری سوزان وعطشان
?کودکانه ، پر بهانه غرق در خون کو برادر کو دلاور خواهرانه، پر بهانه ، گشته نالان
?زینب کبری بروی حنجری نالان و گریان
شمر بی دین، بی مروت ، خنجری نیشش ز فولاد،
?کرد پنهان، زیرکانه، منتظر مانده ببرد او گلوی نازک دین، از روی کین
تازیانه، میخورد بر صورت فرزند حیدر
?پس چشد، آن نامه ها و وعده ها آخر کجا رفت؟ آه حیدر، آه حیدر،
?حرمله حیوان بی شرم ..با سه تیر گیرد نشانه . وای اصغر طفلک شش ماهه ناز،
?وای مادر بر سر وصورت زنان نالان و گریان
یا حسین دیگر نمانده قافله، عباس و اکیر
?بر لب آب است سقا، بی برادر، دور او صد پاره لشگر، کو حیدر، کو برادر، کاش اینجا بود اکبر،
?تشنه لب مانده برادر یاد اصغر، دامن لیلای غمگین شرم بر خولی و بن مرجانهِ بی دین.
?گریه های طفل معصوم.دردهای جسم سجاد، یاحسین جان، کو برادر،
? تیر بر چشمان عباس، دست های بی برادر، مشک بر لب، خون ز دیده، این همه سختی کجا بود؟ کی رسیده؟
?کو اسیری؟ تشنه لب طفلان نالان.. آنطرف چند سر به روی نیزه کین، غرق در نور
?می تلاود سوره زیبای کهف و می رسد هردم صدای صوت قرآن حیدر.
?زینب کبری نگاهش روی سرها، نور باران می کند دشت بلا را،
طفلک ناز سه ساله منتظر مانده ببینید رأس بابا
?وای زینب، کو سکینه، کو سر عباس و قاسم
کو رباب و اصغر و سجاد و اکبر پای در زنجیر دشمن
?باز ناله باز شیون باز نوحه باز ماتم
فرا رسیدن ماه محرم ماه عزای حسینی بر صاحت مقدس امام زمان عجل الله تعالی و شیعیان حضرت تسلیت باد
.
هایده نجفی طلبه سطح دو
🌺🖤🌹🌺🖤🌹🌷🌺🖤🌷🌹