یوسف زهرا س

*به نام خالق بخشنده بخشایشگر*

قلم تنها شاخه درخت هستی است که نیستی ندارد! شکوفه اش به رنگ عشق و میوه اش به رنگ عقل است. هرگاه در مرکب حق فرو می رود، حکمت می آفریند و هرگاه از حکمت می نگارد، هنر می آفریند. قلم یعنی: هنر؛ هنر قدسی؛ هنر آسمانی. قلم ابزار هنر نیست؛ فطرت هنر است. حقیقت هنر از دل قلم برآمده است؛ و رنه خداوند بدان سوگند یاد نمی کرد. اگر هنر جلوه حقیقت است، قلم ذات حقیقت است.

و اوست خالق هنر که نقطه آغاز عشق را در نوک «قلم» قرار داد و «قلم» را آفرید.

قلم را به نام حضرت دوست می نویسم
که فطرت هستی را به وسعت نعمت پیوند زد و لوح آیینگی را نیازمند نوشتن، وقسم خورد به قلم و هر آنچه می نویسد فرمود: ن والقم مایسترون
.
هر دلنوشته‌ای را به نام او می‌سرایم، و هم اوست خالق قلم..
.
نویسنده که باشی تو را از پیله وجودت بیرون می آورد. آنگاه روح پروانه شدن را می دمد باید پروانگی کنی تا پرواز کنی با دلت و بنشینی بر دل ها؛ دل هایی که راز اندیشه تو را با رمز قلمت جاودان خواهند یافت.
.
نویسنده که باشی دیگر نیازی به فانوس فریاد نداری؛ قلمت بی صداترین فریاد است؛ فریادی اهورایی که اصالت پرتوانش، خورشید وار در تمام هستی منعکس می شود.
.
نویسنده که باشی دیگر بغضی گلوگیر نخواهی داشت؛ قاصدک ناگفته هایت، واژه به واژه، کلمه به کلمه، خط به خط، حرف به حرف، نقطه به نقطه اوج می گیرد و در گوش ها تا ابد طنین انداز می شود.
.
نویسنده آفریننده باورهای بهاری است و آسمان های آبی در کویرهایی که هرچه پیش می روی بیابان بیابان به هیچستان هایی از جنس تباهی می رسی. پس بنویس و ایمان بیاور که هرچه کویر است ناپدید خواهد شد در سبزینه آگاهی و شکوفه های بصیرت قلم!
.
باید نویسنده باشی تا تفسیر کنی عشق را در نبض لحظه های زمان ؛ عشقی که بار امانت را بر دوش تو نهاد، تا بتوانی احساس کودکان را درک کنی، درد دردمندان را لمس کنی و با تصویر حقیقت دریچه ای از مرهم و درمان را به روی غم بگشایی. ، قلم وصف مهر است و نویسنده پیام آور طراوت ازلی حضور انسان؛
.
پس نویسنده باش تا حریر اشتیاق بر قامت اراده ات نقش زند و دریا دریا با قلم همراه شو تا به اقیانوس هایی از مِهر و احساس و نبوغ برسی.

نویسنده چک چک باران است؛ که واژه و تصویر را در دفتر خاک می سراید و گلی از جنس دانش بر گیسوی زمانه می زند.

بنوس و سفر کن به سرزمین مهتاب، به کهکشان ها، به اقیانوس ها، به گذشته ها. از نقطه اول قانون نیوتن شروع کن و تا آخرین نقطه دایره ای زمین پیش برو. از هیچ ناشناخته ای نترس که؛ قلم، تمام راه ها را برایت همواره کرده است.

نویسنده که باشی دیگر در هیچ سرزمینی گم نخواهی شد؛ روحت تا تمام بی کرانه ها تو را پیش خواهد برد. این معجزه قلم است. پس بر بال های معجزه آسای قلم بنشین و از دانش و آگاهی بخوان تا در سایه جمال قلم به کمال برسی
.
مشق قلم را به نام عشق می نویسم و هر دلنوشته‌ای را به نام تو می‌سرایم، قلم که هست، کاغذ پیداست و سرای نوشتن در کنج ذهن، کرانه‌ای ناپیداست
هر کسی نوشتاری می نویسد و قلم بهانه‌ای برای ثبت بودن‌ها و نبودن‌ها می‌شود؛ گاهی قلم بغض می‌کند و زمانی دیگر، سهمی از شاد بودن را می‌نگارد
زبانه عشق را قلم پر نور کرد و نشانی دوست را قلم به دست باد سپرد، جای من نوشت و افکار ناپیدایم را به شعر سرایید:
چون قلـــم اندر نوشتــــن می‌شتــافت     چون به عشق آمد قلم بر خود شکاف
.
هر از گاهی که قلم به دست می‌گیرم، معجزه ذهن، تلالوِ دم مسیحایی را برایم دوباره زنده می‌کند؛ آنجا که صبحدم، موسیقی عشق را می‌نوازد و گویش گویای قلم، تعبیر مهربانی می‌کند.
.
جولان قلم، مثنوی شکر ریز سخن را می سراید و آواز غزل را رنگ ساده می‌بخشد و ترانه‌ای از جنس عاشقانه برای ثانیه‌های مست نوشتن می نوازد.
.
به ساعت من، بامدادان، رنگ قلم، متن لوح زندگی را نگاشت و تصویر سرنوشت جان گرفت.

پروردگارا، قلم تدبیرت را به واسطه رحمت خویش، به نیکی بر ما ارزانی بدار، من به قلم رحمتت ایمان دارم پس سرانجام همه ما را زیبا بنویس..

روز قلم، روز تمام زیبایی ها، روز تمام هنرها و روزی است که در آسمان و زمین مقدس است. پس باید، با تمام قداست، گرامی اش داشت. روز قلم بر اهالی قلم مبارک باد!
.
هایده نجفی ارشد فلسفه
🦋💗🌺🌹🦋🌺🌷🦋💗