دلنوشته میلاد امام سجاد علیه السلام
*به نام خالق بخشنده بخشایشگر*
.
سلام و درود خداوند بر تو یا سید الساجدین ای تاریخ کربلا! ای پهلوان شام و ای معنای علوی بودن!
تو پیام حسین علیه السلام بودی و چه زیبا پاس داشتی آخرین نماز او را، سلام خدا بر حسین علیه السلام و بر تو علی بن الحسین و بر یاران تو و پدر شهیدت، ای فرزند نماز و ای پدر دعا..
.
اینک من از ِپس دانه های تند باران، تو را میبینم. کوههای پرصلابت، سر به سجود نهاده اند. در قنوت تو، آبشاری از نور تلاطم دارد.
در خفقان مسموم حکومت اموی، زبان «دعا»، بهترین شاه راه استعانت از ایزد متعال، برای هدایت گمراهان و دین فروشان دوران بود.
.
آقا! از آن دریای مواج نورانیت و ایمان، نَمی ما را بس.
هنوز نغمه خوش دعای «ابوحمزه ثمالی»، در سحرگاه ماه مبارک رمضان دل ما شیعیان را جلا میدهد و گوهر اخلاص و بندگی را در صدف ِ وجود جان، می پروراند.
.
شگفتا که وقتی غرق خدا میشدی، آسمان، خورشید، باد، محو تماشای قیام و سجودت می شدند. آنگاه شکوه قامت سروت به آسمان می رسید
.
هرگاه به نماز می ایستادی، چونان تنه درختی بودی که چیزی از آن نمی جنبید، مگر آنچه را که باد می جنباند».
آنگاه که تمامیت دلت را برای خدا می گفتی… با واژه هایی که ریشه در ابر دارند و هنوز بر دلهای آسمانی می بارند.کاش ما نیز فهمیده بودیم! ای کاش دستی به دعا می گشودیم!
.
مرا ببخش، اگر حق شیعه بودن و نوکری را به جا نیاوردم مرا ببخش و برایم تبسم کن!..
یا علی بن الحسین علیه السلام ! می خواهمت در دنیا و می خوانمت؛ چونان که خدا نیز در آخرت میخواند تورا ..
.
ای ِ زینت عبادت پیشگان؛ ای همدم بینوایان؛ ای بردبارترین بردباران؛ شفاعت کننده؛ و شبیه ترین کسان به امیرمؤمنان علیه السلام !ای اولین زینت نماز…سجاده سجاد، پر می شود از بوی خلسه روزهایی دیگر…
تو دم به دم بر آسمان دعا، ستاره می پاشی، ماه مهربان.
می گویم آقا! یادم می دهی «بسم ّ الله را چطور بگویم که شانه هایم از برکات حرف اولش بلرزند؟ یادم می دهی صحیفه کدام درخت طور عاشقی است؟
.
نمی دانم ققنوس ها در آتش عشق تو. خاکستر کدام سوره خوانی سبزت بوده اند که این گونه به آسمان بال تازه می زنند؟
شنیده ام پیاده می رفتی به خانه عشق، از این سوی سرزمین وحی تا به دوست برسی!
آقا! ما این همه مرکب داریم و پاهایمان نمی کشد!
.
نشانم بده که تولاّ چگونه است؟
آقاجان!..از توکل، کوله بار عنایتمان را ُپر کن
و با عشق آسمانی ات، ما را شفاعت نما!
می دانم تو آمده ای تا بفهمم خورشید چقدر کوچک است!
آمده ای تا شهاب های ثاقب ذکر بر جان دیو و شیاطین بنشیند.
آمده ای که تقدیر ملکوتی دست هایت بر سر غریبه های غمگین بنشیند.
.
امام صبور گریه ها و رکوع ها، امام مهربان سجده ها و سلوک ها، سجاده ها دارند یاس می پاشند و گل محمدی؛ به برکت این که تقدیس شان خواهی کرد.
حالا که به دلداریمان می آیی، بگو در عبای تو چندین هزار پروانه لانه دارند؟
بگو پرستوها از کدام اشاره سر انگشت تو به خورشید می روند؟
امروز می خواهم جواب همه سؤال های چشم هایم را از دست های تو بگیرم.
.
ای کرامت جاری در ثانیه های آغاز!
می خواهم برای خودم قصه تولد مردی را بگویم که با ُدعاهای او هزاران ُبلبل شیدا متولد می شوند.
می خواهم از آغاز مردی بگویم که وارث هزاران
زخم است؛ ّاما شکر، آستانه دست هایش را می بوسد.
می خواهم بروم یک گوشه دنج اتاقم ، صحیفه
را باز کنم و به شکرانه چهارمین امام اشراق سجده کنم.
«انجیل اهل بیت»، «زبور آل محمد» و… حسی غریب دارم. دوست دارم ببارم «چون ابر در بهاران».
.
میلاد امام صبور و مهربانی امام سجاد علیهالسلام برپیشگاه منجی عالم بشریت امام عصر عجل الله تعالی و شیعیان حضرت مبارک باد.
.
هایده نجفی ارشد فلسفه
💗💝🌺💗💝🌺🌺💝💗💗💝🌺🌺💝💗💗💝🌺
.